نشست گروه بیست به عنوان بستری پراهمیت برای ایجاد همکاری‌های جهانی در زمینه سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و توسعه، سران بانفوذترین اقتصادهای دنیا را دور هم جمع کرد؛ اعضای این گروه نماینده دو سوم جمعیت جهان، معادل بیش از 80 درصد تولید ناخالص داخلی دنیا و تشکیل‌دهنده 75 درصد از تجارت بین‌المللی هستند. بر همین اساس، سران کشورهای عضو گروه بیست از طریق تقویت اراده سیاسی مشترک، می‌توانند تلاش‌های متمرکزی را در مسیر واکنش مشترک و مؤثر در برابر چالش‌های مبرم پیش روی جهان داشته باشند و در کنار یکدیگر، احیا و شکوفایی اقتصاد جهانی را تضمین کنند.
عدم وجود وحدت لازم در طول چندین سال گذشته باعث تشدید برخی بیماری‌های جهانی شده است؛ دیپلماسی متمرکز «شی جین‌پینگ» رهبر چین در بالی در نقش فراخوانی جمعی برای کشورهای عضو گروه بیست و جامعه بین‌الملل بود تا کنار یکدیگر بایستند و با خطرات و چالش‌ها مواجه گردند. مجموعه نشست‌های فشرده آقای شی با تعدادی از سران جهان در حاشیه برگزاری نشست اخیر گروه بیست در بالی، با هدف رفع اختلافات، تقویت درک متقابل و ایجاد یک جو به مراتب مناسب‌تر برای همکاری برگزار شد.
درحالیکه نشست رهبر چین با «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا با توجه به تنش‌های موجود بین دو اقتصاد بزرگ دنیا، مورد توجه جهان قرار گرفت، آقای شی در عین حال در گفتگو با دیگر شرکت‌کنندگان در اجلاس گروه بیست نیز فعالانه عمل کرد تا توافقی در زمینه انجام اقدامات مثبت برای جایگزینی وحدت به جای تفرقه، همکاری به جای تقابل و فراگیری به جای محرومیت صورت گیرد.
رهبر چین صراحتا موضع چین در قبال بحران اوکراین را تعریف نمود و بر ضرورت تنش‌زدایی، آتش‌بس و گفتگوهای صلح‌جویانه و الزام جلوگیری از هر گونه استفاده از تسلیحات هسته‌ای تاکید نمود.
محور غالب و برجسته گفتگوهای آقای شی با سران کشورهای منطقه، تعمیق همکاری‌های اقتصادی میان کشورهای آسیا-اقیانوسیه بود. اقدامات دیپلماتیک اخیر رهبر چین به تقویت دوستی‌های قدیمی پرداخت و یا در نقش پیش درآمدی برای توافق جهت تنش‌زدایی از روابط مشکل‌ساز قبلی عمل کرد و اعتماد مورد نیاز برای حفظ ثبات منطقه‌ای را تجدید نمود.
بدیهی است که تمامی کشورها در مواجهه با بادها و جریان‌های مخالف، کم و بیش شرایط سختی دارند؛ پیغام رهبر چین در چنین شرایطی، این بود که از طریق رد شیوه‌های موسوم به «همسایه‌ات را فقیر کن» (beggar-thy-neighbor practices) و جلوگیری از ساخت حیات خلوت‌های کوچک با حصارهای مرتفع و به جای آن همکاری، جهان می‌تواند راهی را برای عبور از مشکلات و ایجاد چشم‌اندازهای برای آینده‌ای به مراتب درخشان‌تر پیدا کند.