بسمه تعالی
محضر رییس جمهور مردمی، عدالت محور و انقلابی
حضرت آیت الله ابراهیم رئیسی
موضوع: رفع تبعیض موجود در وزارت علوم، تحقیقات فناوری و مراکز آموزشی و پژوهشی وابسته
با سلام و احترام و با آرزوی اعتلای آرمان‌های دولت انقلابی
به گزارش پایگاه خبری اخبارویژه : جناب آقای رئیس جمهور! همانطور‌که مستحضر هستید، رکن اصلی تصمیم‌گیرنده در خصوص وظایف و حقوق همه شاغلین در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و مراکز آموزشی و پژوهشی وابسته به آن و همچنین سایر مراکز آموزشی و پژوهشی وابسته به نهادهای اجرایی، هیأت امنای وزارت مزبور می‌باشد و به طور معقول و منطقی انتظار می‌رود عملکرد هیأت امناء در راستای عدالت همه جانبه و توجه به تمامی ساختار نیروی انسانی(شاغلین) باشد. اما بسیار جای تأسف و ناامیدی است که در عملکرد قریب به 15سال گذشته این هیأت هیچگاه، حتی در ظاهر؛ نشانی از عدالت مورد انتظار حدود 85000 کارمند دیده نشده و به دلیل سوء استفاده فراوان از اختیارات موجود، غالب بودجه و اعتبارات و امکانات و امتیازات را مختص و مصروف اعضا هیأت علمی نموده‌اند و با این اوصاف به نظر می‌رسد هیات مزبور و برخی از اعضای هیأت علمی رأس کار، پیرو نوعی سیستم منحوس برده‌داری نوین و خویش برتر‌انگاری بوده و همواره با وجود تصاحب تمامی امکانات، با مظلوم نمایی و ارائه عریضه به مراجع مختلف، دیوار طمع را هر روز بالاتر می برند و بر طبل یک تشکیلات نئولیبرالیسمی می‌کوبند.
جناب آقای رئیسی! این چگونه عدالتی است که در طی سالیان متمادی، بر اساس مصوبات هیأت امناء، اعضای هیأت علمی از امتیازات گونا‌گون از جمله: سهمیه ادامه تحصیل در چند مقطع با مأموریت آموزشی و دریافت حقوق و مزایای کامل و به دور از رقابت کنکور، مزایای مرخصی دو برابر کارکنان و حتی میزان ذخیره مرخصی به میزان دو برابر کارکنان با مدرک تحصیلی یکسان(علیرغم کار کمتر)، فرصت‌های مطالعاتی هزینه بر، وام‌های ویژه و کم‌بهره اختصاصی و همچنین سهمیه فرزندان در تغییر رشته و جابجایی دانشگاه‌ها، برخوردارند، اما برخلاف این رویه، کارکنان هم مدرک که با قبولی در آزمون دانشگاه و اخذ مرخصی استحقاقی و تحمل رنج و مصیبت و خون‌دل فراوان که آیا مدرک اخذ شده اعمال می شود یا نه؟ از همه این مزایا و مواهب دیگری که در این مقال مجال گفتن نیست؛ محروم هستند. در کنار همه‌ی اینها حقوق چند برابری اعضای هیأت علمی نسبت به همکاران به قول ایشان “غیرهیأت علمی” ولی هم مدرک که گاهاً در دانشگاه‌هایی معتبرتر از ایشان و در فضای رقابتی و با مرخصی تحصیل کرده‌اند، نیز مزید بر علت شده. قابل ذکر است که بر اساس مصوبه ظالمانه و غیر منطقی هیات امنا، تبدیل وضعیت کارمندان دکترا به عضوهیات علمی ممنوع است درحالیکه اکثراً خود با همین روش و بعضا هم در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد به هیات علمی تبدیل شده‌اند!
باز چگونه است که علیرغم اینکه این ناز پروردگان تنعم مظلوم نما (با چند برابر دریافتی نسبت به همکاران کارمند خود و تحت عناوین مختلف)، هزینه‌های کمرشکن بر دوش دولت می‌نهند و اثر قابل ملاحظه‌ای نسبت به خیل جمعیتشان، در رفع مشکلات کشور نداشته و ندارند و صرفاً پرمصرف‌کننده محض‌اند، می‌توانند با خواسته‌های خود، فشار مضاعف بر سیستم اقتصادی وارد نمایند؟ و چگونه حتی به این هم قناعت نکرده و به مشاغل تجارتی و بعضاً خدماتی نظیر مسافرکشی شبانه‌روزی روی آورده و حتی برای انباشت طمع سیری‌ناپذیر خود به پست‌های مدیریتی و اجرایی (برخلاف رسالت شغلی و وظیفه‌ی خود) هم ترحم نکرده و نازل‌ترین پست‌ها با درصد بسیار کم حق مدیریت را هم به کارکنان روا نمی‌دارند؟ (باشد که ساعتی کمتر دغدغه حضور در مشاغل خدماتی بیرونی و بازار را داشته باشند)، اما کارکنان هم سابقه و هم مدرک ایشان با دریافتی به نسبت خیلی کمتر را متهم به زندگی مرفه و لاکچری می نمایند؟!! که به باور هیأت امناء غمی جز سرمستی ندارند و در نتیجه باید به فراموشی مطلق سپرده شوند! جالب اینکه این دیدگاه و باور را به مجموعه دولت و مجلس و رسانه ها هم القاء می‌کنند و از این طریق، چه بسیار مواقع همچون سال گذشته اعتبار مربوط به افزایش حقوق کارکنان را که با مصیبت فراوان مصوب و اخذ شد مجدداً با مصوبه هیأت امناء در افزایش غیر قانونی ردیف فوق‌العاده جذب به کام اعضای هیأت علمی ریخته شد.
رییس جمهور درد آشنا و مردمی جناب آقای رئیسی! آیا این همه تبعیض و ظلم در باور یک انسان معمولی و حتی بی‌تفاوت هم می‌گنجد؛ یا به مدیران عالی کشور و بالاخص حضرتعالی که همواره حامی مظلومان هستید؟
چرا و چگونه هیأت امناء با وجود مجوز اولیه در سال 1392 برای افزایش فوق‌العاده‌های کارمندان در هر دو سال یک بار، بعدها با اصلاح آیین نامه استخدامی کارمندان و حذف مجوز یاد شده، درچند نوبت منحصرا اقدام به افزایش فوق‌العاده‌های مخصوص، ویژه و جذب اعضای هیأت علمی(افزایش ضریب فوق‌العاده ویژه در سال 89 به میزان متوسط 55 درصد با رعایت سقف، سپس برداشتن سقف افزایش آن در سال 93، افزایش متوسط 270 درصدی ضریب فوق‌العاده جذب در سال 99 و همسان‌سازی با وزارت بهداشت و افزایش 60 درصدی ضریب فوق‌العاده ویژه در سال 1400 و تلاش و سماجت در اجرای مرحله دوم همسان‌سازی با افزایش 60 درصدی ضریب فوق‌العاده جذب و مخصوص برای اعضای هیأت علمی) نموده و در تنها مجوز افزایش حقوق صادره برای کارمندان در یک دهه اخیر که در سال 98 پس از ابلاغ بخشنامه مربوط به افزایش 50 درصد امتیازات حقوق رتبه و پایه و ضریب مدرک کارمندان برای کلیه کارکنان دولت اجرایی صادرگردیده بود، خودشان را سهیم نمودند! و چگونه سهم اعضای هیات علمی در جریان این افزایش 50 درصد مذکور، پیشاپیش و نقدا پرداخت شد، اما برای کارمندان در بعضی از دانشگاه‌ها و مراکز حتی تا الان به‌صورت کامل پرداخت نشده و تبدیل به معوقات سال 99 گردیده است؟! آیا ما کارمندان با یک نوع از آپارتاید اقتصادی مواجه هستیم؟ آیا طیف اعضای هیات علمی با حمایت مدیران وزارت و سازمان‌هایی صاحب نفوذ(که کم هم نیستند!)، خود را در مکان جغرافیایی ویژه ای با هزینه‌های متفاوت از سایرین می‌پندارند که مدام بر طبل تورم و گرانی و کاهش سطح زندگی خود می‌کوبند و دیگران را فارغ از این دغدغه‌ها می پندارند؟
متاسفانه مسئولین وزارت علوم با همین دیدگاه اختلاف افکنی در دیماه سال گذشته با مسکوت گذاشتن مطالبه همسان سازی کارمندان و بهانه تراشی مبنی بر اینکه سازمان برنامه بودجه مخالف افزایش حقوق کارمندان است! و با اعلام اینکه سازمان اداری استخدامی کشور با تشکیل قرارگاه جهادی در حال تدوین آئین‌نامه یکسان سازی پرداخت به کارمندان دستگاه‌ها است، در صدد ابلاغ دستورالعملی تحقیرآمیز و سخیف هستند تا مجدداً منجر به محدودسازی هرچه بیشتر کارمندان از جمله کاهش فوق العاده ویژه گردد، و این در حالی است که فوق‌العاده ویژه کارکنان در هیئت امنا برخلاف مدیریت خدمات کشوری، از ارکان حقوق مستمر است و ماهیت آن جدا از چارچوب قانونی ابلاغیه جدید دولت است و اگر بنا بر کاهش باشد، افزایش 60 درصدی فوق‌العاده ویژه اعضای هیئت علمی در 1400چگونه با 35 درصد ابلاغی قید شده در آئین‌نامه یکسان سازی مذکور تعدیل خواهد شد؟
جهت استحضار حضرتعالی و قیاس ملت شریف جالب است بدانید با وجود این همه ظلم، همکاران هیأت علمی هیچگونه دیون و مبالغ معوقه‌ای ندارند و همواره برای ایشان اعتبار از زمین و آسمان می‌بارد. اما هر کدام از ما کارکنان با بهانه کمبود اعتبار، همیشه درگیر دریافت معوقه‌هایی از سال‌های متمادی قبل هستیم که با ملاحظه تورم این سال‌ها، دیگر ارزش ریالی آن به کمتر از یک صدم رسیده است. دردناک‌تر از همۀ اینها دیده و شنیده می‌شود که ندای مظلومیت این قشر نور چشمی و عزیز داشته شده، تحت عناوین اغفال‌کننده مثل فرار مغزها و مسافرکشی اعضای هیأت علمی و …. باز بلند است و باوجود افزایش حداقل ده میلیونی هر کدام در سال 1400 که قرار بود از فروش اموال( “که البته متعلق به همۀ شاغلین است و باز به کام ایشان” ) باشد و قادر به تأمین کامل اعتبار نشدند و باز هم از اعتبارات درآمدی کارکنان به فلاکت کشانده شده پرداخت شد، مصرانه و مکرر به دنبال افزایش به همان مقدار هستند و فریاد اعتراض و تجمع و تهدید آن ها به تعطیلی دانشگاه ها بلند است و عده‌ای هم منفعت آن را در بوق و کرنا کرده‌اند و به دولت و ملت تحمیل می‌نمایند و در این راه، برخی روسای دانشگاه ها، به هشدارهای دولت و شکایات مطروحه از سوی دیوان محاسبات و مراجع قضایی هیچ اعتنایی ننمودند!
و اما در پایان؛ ما کارکنان وزارت علوم تحقیقات و فن‌آوری و مراکز آموزشی و پژوهشی وابسته به هیأت امناء، از حضرتعالی به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور خواستاریم ضمن محکومیت این همه تبعیض و بی عدالتی در راستای اجرای عدالت، دستور فرمایید امتیازات یاد شده‌ی فوق را به تمامی شاغلین وزارت تعمیم داده و دستور اکید بفرمایید هیأت امناء نسبت به افزایش ضرایب فوق‌العاده‌های ویژه و جذب برای کارکنان به میزانی که عدالت برقرار شود سریعاً اقدام نمایند. لازم به ذکر است پیشنهادات اصلاحی جهت اصلاح ضرایب حقوق کارکنان، به شرح ذیل خدمت جنابعالی اعلام می گردد:
• افزایش ضرایب فوق العاده‌های ویژه و جذب در راستای اجرای کاهش اختلاف دریافتی کارکنان با استفاده از ظرفیت قانون تشکیل هیأت امنا ماده 7 بند ی هر کدام به میزان یک(1) واحد به ضرایب قبل (همانطور که در یازده سال اخیر از این قانون فقط برای اعضای هیأت علمی استفاده گردید و می‌توانست برای کلیه کارکنان اجرا شود).
• پیگیری همسان‌سازی حقوق ، مزایا و دریافتی کارکنان وزارت علوم با کارکنان اداری و آموزشی(غیر بالینی) وزارت بهداشت همگام با همسان‌سازی اعضای هیئت علمی غیر بالینی در سال 1400 تا همه ارکان نیروی انسانی دو وزارت در مجموع دریافتی ها همسان گردند.
با عنایت به اینکه تمام اعضای هیأت امنای مرکز و دانشگاه‌ها، هیأت علمی بوده و نماینده‌ای از کارکنان در آن وجود ندارد، فقط منافع اعضای هیأت علمی مدنظر قرار گرفته و این رویه همچنان ادامه دارد.
جناب آقای رئیس جمهور ضمن تشکر از بذل توجه حضرتعالی، اعلام میداریم که کارکنان دیگر حاضر به پذیرش این همه تبعیض و استثمار نیستند و خواهان اجرای عدالت و پیگیر دریافت حقوق و مزایای برحق خود تا احقاق کامل آن می‌باشند.
و من الله التوفیق
کارکنان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و موسسات آموزشی و پژوهشی وابسته و سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی
گزارش مازیار خویشوند سردبیر اخبارویژه